Küçük bir çocuk, çok çabuk sinirleniyordu. Babası oğlunun değişmesine yardımcı olmak için bir plan yaptı. Oğluna bir torba çivi verdi ve “Her sinirlendiğinde bir tahta panoya bir çivi çak,” dedi
Çocuk tahta panoya ilk gün 30 çivi çaktı. Çivilerin sayısı gün geçtikçe azaldı. Daha sonra çocuk panoya çivi çakmaktansa kendisini kontrol etmenin daha kolay olduğunu anladı. Bir gün çocuk artık sinirlerine hakim olabildiğini gördü. Bu durumu babasına anlattı. Babası da ona sinirlerine hakim olduğu her gün tahta panodan bir çiviyi çıkarmasını söyledi. Birkaç gün geçti ve çocuk babasına bütün çivileri çıkardığını söyledi. Babası “İyi iş çıkardın; ama panodaki deliklere bir bak! Bu delikle eski hallerine bir daha asla gelemeyecekler. Aynı şekilde sinirle bir şey söylendiğinde bu söylediğin diğer insanın aklında yer eder. Bu yüzden her zaman kendine hakim olmalısın,” dedi.
Çocuk babasının anlatmak istediğini anlamıştı. O günden sonra sinirlerine hakim olabilmeyi başardı. Ve mutlu bir hayat sürdü.
J. M. Mehta – “Küçük Bilgelik Öyküleri”