İki arkadaş ormanda ağaç kesme işi almışlardı. Birinci adam işe oldukça hızlı başlamıştı. Sabah erkenden kalkıyor, hiç durup dinlenmeden, hatta öğle yemeği bile yemeden çalışıyor, akşam da evine diğer arkadaşından geç gidiyordu.
İkinci adam, arkadaşı kadar çalışmıyordu. Yorulduğunda mola veriyor ve akşam hava kararmaya başlayınca da evinin yolunu tutuyordu. Bir hafta geçmişti çalışmaya başlayalı. Birinci adam ne kadar çalıştığını göstermek için, “Kestiğimiz ağaçları sayalım” teklifinde bulundu. Saydılar. Sonuç şaşırtıcıydı.
İkinci adam arkadaşından daha fazla ağaç kesmişti.Birinci adam öfkelendi: “Bu nasıl olabilir? Bir hafta boyunca durup dinlenmeden çalıştım. Ama sen işe benden geç gelip erken gittin, gün boyunca verdiğin molalarla dinlendim. Bu nasıl adalet ve nasıl iştir ki senin kestiğin ağaçlar benimkinden fazla?” İkinci adam sakin ve kendinden emin bir tavırla arkadaşını yanıtladı: “Bunda anlaşılmayacak bir şey yok; sen durmadan çalışırken ben arada bir dinleniyor, bir yandan da baltamı biliyordum. İnsanın baltası keskin olunca, ağaçları daha az çabayla kesebiliyor.”
