Bir nergis çiçeği ölmüş. Çayırdaki çiçekler, ırmaktan birkaç damla su istemişler, ona gözyaşı dökmek için. “Bendeki tüm su damlaları gözyaşı olsa, nergis için dökeceğim yaşlara yetmez. Onu çok severdim,” demiş ırmak. “Nergisi kim sevmezdi? O kadar güzeldi ki…” diye yanıt vermiş, çayırdaki çiçekler. “Gerçekten güzel miydi?” diye sorunca ırmak, “Senden iyi kim bilebilir bunu? Kıyında eğilip suyunda kendi güzelliğine bakardı her gün,” demişler. Irmağın yanıtı şöyle olmuş: “Onu sevmemin nedeni, bana eğilip baktığında, suyumun yansımasını görmemdi gözlerinde…”
Oscar Wilde
