Sağlıklı ikiler empati gösterebilen, şefkatli, başkaları için duygularla dolu insanlardır. Samimi, sıcak kalpli, takdir edici, destekleyici, başkalarının iyi taraflarını görebilen kişilerdir. Ortalama ikiler başkalarına yakınlaşmak isterken insanları memnun etme çabasına girerler; aşırı arkadaşça davranan, duygusal gösteriye kaçan davranışlar sergilerler. Karşılanması gereken ihtiyaçlar yaratıp tükenirler. Başkaları için yaptıklarını abartarak önemserler ve karşılık beklerler. İyilikleri için sürekli teşekkür beklerler. Sağlıksız ikiler istenilmediklerini ve takdir edilmediklerini hissederek, içerleme ve kurban duyguları içine girerler. Başkalarını yitirmekten korktukları için özgüvenleri zayıflar, suçluluk duygularını ve zayıflıklarını kullanmaya başlarlar. Bastırılmış öfke psikosomatik hastalıklara neden olur.
Temel korku; birey olarak sevilmemek ve istenmemek. Temel arzu; olduğu gibi sevildiğini hissetmek. Arayış; yakınlık ararlar. Gerçekten kabul edildikleri, yakın hissettikleri, derinden istendikleri bir ilişki kurmak isterler.
Erdem; Alçakgönüllülük. Kendi doğamız içinde isek kimliğimizin başkalarının veya kendi öz-saygımızın desteğine ihtiyacı yoktur. Alçakgönüllülük, kendini yansıtmadan varolmak demektir. Çok sağlıklı ikiler başkalarını, çıkar gözetmeden, teşekkür, takdir veya karşılık beklemeden severler.
Tutku; Kibir ve kendini beğenmişlik. Alçakgönüllülük erdeminin yitirilmesi, kibre neden olur. Kendini beğenmişlik; kendi iyiliklerinden gurur duymak, kendi erdemlerinden haz duymak, kendini sevecen ve iyi niyetli bir insan olarak görmeyi ifade eder. Bu başkalarının hayatında kendini en önemli sevgi ve iyilik kaynağı olarak görmesine neden olur.
