“Bir kere yolun amaç olduğunu ve kendinin her zaman bir amaca ulaşmak için değil, onun güzelliğinden ve bilgeliğinden zevk almak için yolda bulunduğunu fark ettiğinde, hayat bir görev olmaktan çıkar ve doğal ve basit hale gelir, kendi başına bir coşkunluk olur.” Sri Nisargadatta Maharaj